Vorige week is de makelaar geweest. Met het aankomende voorjaar wordt het natuurlijk tijd voor een bord in de tuin. Dit is wel even een hele grote drempel waar ik overheen moet stappen. Nieuw huis bouwen is een ding. Maar het feit dat dat natuurlijk ook inhoudt dat we hier weg moeten is een verhaal van een heel ander kaliber. Eigenlijk wil ik die twee dingen niet samen zien. We hebben het hier zo fijn gehad, en fijn gewoond, dat wil ik eigenlijk niet opgeven. Ik vrees dat er voordat ik hier uitloop ook nog wel de nodige traantjes van weemoed zullen vloeien. 
Vanavond toch maar de mail van de makelaar geopend en de foto's en de tekst bekeken. Je zou het zo kopen, wat een leuk huis!
Nu nog een beetje kaal maar ik weet al precies welke plantjes er waar gaan groeien over een aantal weken......
Ook in de zomervariant is het een prachtige foto. De wilg die mijn uitzicht bepaald en met de seizoenen mee veranderd zal ik ook wel gaan missen.
2 opmerkingen:
Ja Mir zelfs ik moet nu even slikken en een traan wegslikken (die emo van mij pfff)
Zal heel raar zijn als jullie daar niet meer wonen.
Hopen maar dat je een koper vind aan wie je het echt gunt.
Jullie hebben een super huis in het vooruitzicht!!!!! Dit is volgens mij iets, waar menig mens van droomt. Zo'n schitterend huis. En.....een treurwilg is toch ook te plaatsen in jullie lap grond aan de Jannetje Merbiskade, langs jullie kade, naast het bootje??? Komt helemaal goed, er komt een tijd dat jullie blij zijn dat jullie het paleis gaan bewonen, helemaal naar eigen zin ingedeeld etc. en dat jullie "het rijtjes huis"mogen verlaten.(hihi) Ik zie het positief in hoor. Nu misschien bij het idee, een traantje, maar weet zeker dat jullie het heerlijk gaan hebben, vlakbij de Zevenhuizerplas. Liefs Anita
Een reactie posten